Beste SNO-ers,
Via deze weg willen wij jullie informeren over het feit dat Jos Olsman het bestuur van SNO heeft geïnformeerd over het feit dat hij zijn lidmaatschap bij SNO per direct wenst te stoppen.
Jos is sinds 2020 lid geweest van onze vereniging. Destijds had hij zijn SO-III opleiding afgerond en floot zijn wedstrijden in de jeugdgroep E. In januari 2022 maakte Jos de tussentijdse promotie naar de jeugdgroep D. Op 7 mei 2022 maakte hij zijn debuut in de seniorenvoetbal bij de wedstrijd Juventa'12 1 en RKSV Bornerbroek 1. Aansluitend heeft Jos (in het daaropvolgende seizoen) de overstap gemaakt naar het seniorenvoetbal.
Door diverse (motiverende) omstandigheden is Jos er helaas niet in geslaagd om de vervolgstappen te zetten in zijn carrière. Recentelijk hebben wij jullie reeds geïnformeerd over het feit dat Jos besloot om de rest van het seizoen niet meer in actie te komen en te na te denken over een (eventueel) vervolg van zijn carrière als arbiter.
Dit weekend heeft Jos ons geïnformeerd dat hij besloten heeft om aan het einde van het seizoen de overstap (terug) te maken naar het jeugdvoetbal. Hij heeft daarbij aangegeven dat SNO voor hem daarin geen (verdere) plaats zal hebben.
Laat ik beginnen met het feit dat wij het enorm betreuren dat een jong (24 jaar) en talentvol lid besluit om zijn lidmaatschap bij onze vereniging te beëindigen. De medaille heeft echter (zoals zo vaak) wel twee kanten.
Een scheidsrechtersvereniging is een plek waar je met elkaar kunt trainen, ervaringen kunt delen, je kunt laten inspireren door prachtige externe sprekers (uit het Betaalde Voetbal) en waar je het oprecht gezellig met elkaar kunt hebben. Veel arbiters (jong en oud) onderschatten dit. We leven in een tijd waarin individualisme hoogtij viert. In de maatschappij (en in ons geval de arbitrage omgeving) denken arbiters op eigen houtje (zonder dat hierbij ruimte is voor tegenslagen) zich te ontwikkelen en binnen no-time actief te zijn in de top van het amateurvoetbal (of nog hoger). Natuurlijk is de insteek ambitieus, waar wij van houden, echter verre van realistisch. Ontwikkelen staat gelijk aan vallen, opstaan, ervan leren en weer doorgaan. Ik adviseer ieder lid om zichzelf de ruimte te geven om deze fases te doorlopen. Net zoals ons reguliere leven is het niet altijd rozenkleur en maneschijn. Soms is het ook echt even niet leuk. Echte karakters komen boven. Dit neem je allemaal mee in je rugzak en ik ben ervan overtuigd dat je dit (op de langere termijn) een betere scheidsrechter kan maken.
Indien je van al deze faciliteiten geen gebruik wens te maken, dan doe je jezelf als arbiter echt tekort. Natuurlijk is onze maatschappij aan het veranderen en hebben leden (jong en oud) veel verplichtingen in het werk en privé. Echter is een vereniging (zoals SNO Nijverdal) geen lidmaatschap van de Bond, waar je louter kunt 'halen'. Natuurlijk snappen wij heel goed dat niet iedereen elke week z'n gezicht kan laten zien, maar je op gezette tijden laten zien bij een club is wel gewenst om goed te participeren binnen een vereniging. Niet alleen voor de vereniging, maar al is het maar om jezelf te verrijken met nieuwe inzichten en van elkaar te leren.
Zoals ik wel vaker heb aangegeven, ik ben als voorzitter niet op zoek naar een record aantal leden. Ik ben opzoek naar betrokken leden, die samen met elkaar de schouders er onder willen zetten. Niet alleen beschikbaar zijn om wedstrijden te fluiten.
Ondanks het feit dat wij het betreuren dat Jos de meerwaarde niet (meer) ziet, willen wij hem veel plezier en succes toewensen in zijn verdere carrière als arbiter.
Een sportieve groet,
Maurice Paarhuis
